Dobrostan nauczycieli i nauczycielek a ich postawy wobec kształcenia na odległość w czasie pandemii COVID-19

Abstract

Pandemia wirusa SARS-CoV-2 wymogła na nauczycielach zmianę sposobu nauczania z tradycyjnej bezpośredniej relacji w klasie szkolnej do kształcenia na odległość. W tekście przedstawione zostały wyniki badań własnych nad postawami nauczycieli wobec kształcenia zdalnego w kontekście odczuwanego przez nich dobrostanu. Najbardziej pozytywne opinie dotyczyły możliwości wykorzystania kształcenia online w pracy w przyszłości, rozwoju własnych kompetencji zawodowych, a także odczuwania pozytywnych emocji w relacji z uczniami. Nauczyciele negatywnie wypowiedzieli się na temat możliwości realizowania z powodzeniem funkcji opiekuńczej i wychowawczej szkoły oraz wyrazili przekonanie, że kształcenie zdalne raczej pogłębia różnice między uczniami, niż je wyrównuje. Dobrostan okazał się w sposób istotny statystycznie związany z postawą wobec kształcenia online w ujęciu globalnym i niemal wszystkimi badanymi aspektami postaw. Wyższe poczucie dobrostanu respondentów wiąże się z lepszą oceną edukacji zdalnej. Jedyne obszary, które nie wiążą się z poczuciem dobrostanu, to przekonania o możliwości realizacji z powodzeniem działalności opiekuńczej szkoły oraz deklaracji co do wykorzystania kształcenia online w przyszłości.