Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorAdamczewski, Rafał
dc.date.accessioned2014-05-23T11:26:17Z
dc.date.available2014-05-23T11:26:17Z
dc.date.issued2010
dc.identifier.citationPrzegląd Pedagogiczny 2010, nr 2, s. 34-44en_US
dc.identifier.issn1897-6557
dc.identifier.urihttp://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/561
dc.descriptionI perceive pedagogy as a theory- and practice-oriented science, as an intellectural formation created by theoreticians and practitioners alike. If one accepts the above assumption one must also agree that both theoreticians and practitioners should focus on developing this branch of science. Such development is only possible if theoreticians and practitioners cooperate with each other and it calls for, most probably among many other things, dialogue and criticism. Dialogue must be treated as a conversation, aimed not at trying to persuade someone to accept a certain perspective but rather as an opportunity to exchange views. However, in order to protect oneself against harmful, pseudo-scientific views, seeking to monopolize the pedagogic thought, such dialogue must be supplemented with proper criticism. Proper criticism consists in accurate, content- and argument-based analysis of views or actions before they are approved of or rejected. These two requirements are, in my opinion, necessary for appropriate development and cooperation between pedagogic theory and practice, and consequently for the development of the entire branch of science.en_US
dc.description.abstractPedagogikę postrzegam jako naukę teoretycznie i praktycznie zorientowaną, jako formację intelektualną, którą tworzą zarówno teoretycy, jak i praktycy. Jeśli zgodzić się z tym założeniem, to należy także przyjąć, iż powinnością teoretyków i praktyków jest dbanie o rozwój tej dyscypliny naukowej. Ów rozwój możliwy jest, moim zdaniem, jedynie dzięki współpracy pomiędzy teoretykami a praktykami, którego niezbędnymi warunkami (pewnie obok wielu innych) są dialog i krytyka. Dialog traktowany być musi jako rozmowa, której zadaniem nie jest przekonywanie kogokolwiek do swoich racji, a raczej umożliwienie wzajemnej wymiany poglądów. By jednak uchronić się przed szkodliwymi, pseudonaukowymi poglądami chcącymi „zawładnąć” myślą pedagogiczną, uzupełnieniem tak rozumianego dialogu musi stać się poprawnie realizowana krytyka. Poprawność krytyki polega na dokładnej, merytorycznej analizie poglądów czy działań, przed ich ewentualnym przyjęciem bądź odrzuceniem. Te dwa warunki stanowią, według mnie, niezbędne elementy rozwoju i współpracy teorii i praktyki pedagogicznej, a przez to rozwoju całej dyscypliny naukowej.en_US
dc.language.isoplen_US
dc.publisherUniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy ; Instytut Pedagogikien_US
dc.titleDialog i krytyka jako niezbędne warunki współpracy i rozwoju teorii i praktyki pedagogicznejen_US
dc.title.alternativeDialogue and criticism as the necessary requirements for the development and cooperation of pedagogic theory and practiceen_US
dc.typeArticleen_US


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord