Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorMalinowska, Joanna
dc.date.accessioned2014-05-23T11:13:37Z
dc.date.available2014-05-23T11:13:37Z
dc.date.issued2010
dc.identifier.citationPrzegląd Pedagogiczny 2010, nr 2, s. 74-85en_US
dc.identifier.issn1897-6557
dc.identifier.urihttp://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/558
dc.descriptionThe research into the quality of the teachers’ communicative competences and the analysis of its conditions in relation to the assumptions of constructionism, interactive theory of communication and the sociology of knowledge theory, are the point of departure for the reflection on teachers’ education. The paper discusses a thesis that the discrepancy between the theory of education and the practice is visible in teachers’ low communicative competences. It results from the imbalance between possibilities of acquiring direct and indirect experience. They build up teacher’s awareness consisting of the knowledge (what I know) and the cognitive style (how I know). Communicative competences can be formed when the two kinds of experience merged as a result of the teacher’s self-education. There are two dimensions - formal and biographical - of the teachers’ education during which the communicative competences are formed. The first one includes the curricula. The second consists of learners’ personal experience. This paper introduces proposals of changes in the approach towards the teachers’ education including only the biographical dimension of becoming a teacher.en_US
dc.description.abstractWyniki badań w zakresie jakości kompetencji komunikacyjnych nauczycieli oraz analiza ich uwarunkowań w odniesieniu do założeń konstruktywizmu, interakcyjnej teorii komunikacji oraz teorii socjologii wiedzy, stanowią punkt wyjścia do refleksji nad edukacją nauczycieli. Tekst jest rozwinięciem tezy, że rozdźwięk między wiedzą o edukacji a praktyką edukacyjną, wyraża się w niskiej jakości kompetencjach komunikacyjnych nauczycieli i wynika z zachwiania równowagi pomiędzy możliwościami zdobywania przez kandydatów na nauczycieli doświadczeń bezpośrednich i pośrednich. Budują one świadomość nauczycielską, na którą składa się wiedza (co wiem) i styl poznawczy (jak wiem). Kompetencje komunikacyjne mogą uformować się tylko podczas przenikania się obu rodzajów doświadczeń w toku własnej edukacji nauczycieli. Edukacja nauczycieli, podczas której można mówić o procesie u/formowania kompetencji komunikacyjnych, zachodzi w dwóch wymiarach: formalnym i biograficznym. Pierwszy wyraża się w treściach zawartych w programach kształcenia, drugi wymiar stanowią osobiste doświadczenia uczących się. W artykule zawarte zostały propozycje zmian w podejściu do edukacji nauczycieli, uwzględniające włączenie wymiaru biograficznego w proces stawania się nauczycielem.en_US
dc.language.isoplen_US
dc.publisherUniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy ; Instytut Pedagogikien_US
dc.titleWymiary u/formowania kompetencji komunikacyjnych nauczycieli – refleksja nad edukacjąen_US
dc.title.alternativeThe formative dimensions of teachers’ communicative competences – reflection on educationen_US
dc.typeArticleen_US


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord