Czy muzyka stresuje?

Abstract

Z perspektywy specyfiki kształcenia muzycznego poruszono problematykę występu publicznego, który powszechnie jest postrzegany jako największe źródło stresu doświadczanego przez dzieci i młodzież uczące się w szkołach muzycznych. Analizując stres w kontekście doświadczeń życiowych i w kontekście edukacji muzycznej, podkreślono znaczącą rolę prężności, prowadzącej do budowania odporności psychicznej adeptów sztuki muzycznej. Odporność psychiczna jest tutaj rozumiana jako zdolność/cecha ułatwiająca adaptację do wymagań i stresorów typowych dla kształcenia muzycznego oraz dla specyfiki występów publicznych. Na przykładzie autorskiego modelu elementów składowych występu publicznego omówiono nadrzędne znaczenie muzycznego i mentalnego przygotowania utworu do publicznej prezentacji, aby obawy wynikające z ewentualnego niedopracowania nie zdominowały myśli wykonawcy podczas publicznej prezentacji.