Zależność i wsparcie od partnera a więź matki z dzieckiem w okresie prenatalnym

Abstract

Celem badań było określenie, czy charakter związku z partnerem, zależność od niego oraz ocena otrzymywanego wsparcia stanowią o więzi emocjonalnej matki z dzieckiem w okresie prenatalnym. Badaniu poddano kobiety w ciążach fizjologicznych, ze zdiagnozowanymi wadami rozwojowymi płodu oraz z innymi zagrożeniami. Zastosowano: Kwestionariusz „Więź z dzieckiem w okresie ciąży” (Fetal Attachment Scale – FAS) M.S. Cranley w adaptacji E. Bielawskiej-Batorowicz, Skalę Wsparcia Społecznego K. Kmiecik-Baran, Skalę Zależności od Małżonka SZM M.E. Babiuch i O. Kriegelewicz oraz wywiad własnej konstrukcji. Charakter relacji z partnerem nie różnicuje nasilenia więzi matki z dzieckiem. Badane oceniają wsparcie od partnerów na podobnym poziomie niezależnie od stanu zagrożenia ciąży lub jego braku. Silniej zależne od partnerów są ciężarne, u których dzieci wykryto wadę. W grupie z wadami wrodzonymi nie znaleziono istotnych predyktorów więzi emocjonalnej. U matek w ciążach z innymi zagrożeniami wysokie wsparcie instrumentalne od partnera sprzyja podporządkowywaniu się interesom dziecka. Badane w ciążach zdrowych, które wysoko oceniają wsparcie instrumentalne, chętniej podejmują rolę rodzicielską. Natomiast trudniej im podporządkować się interesom dziecka, gdy są bardziej zależne od partnera.