Resocjalizacja skazanych z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim z perspektywy dozoru kuratorskiego

Abstract

W Polsce zadania resocjalizacyjne wobec skazanych z niepełnosprawnością intelektualną realizuje się zarówno w systemie penitencjarnym, jak i wolnościowym. O ile w ramach instytucji zamkniętych funkcjonują placówki i oddziały z kadrą terapeutyczną przystosowane do potrzeb osadzonych z niepełnosprawnością, o tyle w przypadku resocjalizacji wolnościowej, odbywającej się w środowisku życia skazanych, odpowiedzialność za przebieg tego procesu spoczywa na Kuratorskiej Służbie Sądowej. W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących wyzwań probacyjnych związanych z prowadzeniem dozoru nad podopiecznymi ze zdiagnozowaną niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (NI). Uwypuklono zarówno trudności w realizacji zadań resocjalizacyjnych, charakter i procedurę stosowanej metodyki oddziaływań, jak i propozycje legislacyjne mogące usprawnić system probacji w Polsce względem skazanych z NI. Grupę badanych stanowili kuratorzy sądowi z pionu karnego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy. Realizowane badania osadzono w strategii jakościowej z wykorzystaniem metody panelu fokusowego. Analizy problematyki resocjalizacji wolnościowej osób z niepełnosprawnością intelektualną dokonano z perspektywy przepisów prawnych regulujących probację, jak i wybranych teorii i koncepcji resocjalizacji skazanych.