Dialog czy konfrontacja? Perspektywy rozwiązania problemu kosowskiego

Abstract

Deklaracja niepodległości Kosowa ogłoszona 17 lutego 2008 r. podzieliła społeczność międzynarodową. USA, większość UE i Członkowie NATO – łącznie 75 krajów – uznały Kosowo. Jednak Rosja i Chiny (stali członkowie Rady Bezpieczeństwa) oraz Serbia, wciąż sprzeciwiali się jego uznaniu. Niektórzy członkowie UE, zwłaszcza Niemcy i Wielka Brytania wywierają presję na rząd serbski, aby się zmienił jego zamysł. Ale Serbowie, którzy mają niemal nieograniczone wpływy w północnej części Kosowa (Mitorvica), nie zamierzają zaakceptować rządów Kosowa. Nie jest jasne, w którą stronę zmierzają obie strony (Albańczycy i Serbowie). Milorad Dodik, premier Republiki Serbskiej (Republika Serbska) w Bośni, niespodziewanie poparł rząd Belgradu. Jeśli Serbowie z Bośni zdecydują się ogłosić niepodległość od Bośni, na Bałkanach pojawi się kryzys polityczny. W pewnym momencie może to być egzekucja planu Slobodana Miloszevicia z przełomu lat 80. i 90., zakładającego zjednoczenie Serbów w jednym kraju. Za kilka lat prawdopodobnie będziemy świadkami pewnego rodzaju dialog między Serbami a Kosowianami. Jest jednak pewne, że będzie to „dialog konfrontacyjny”.