Prawa wyborcze cudzoziemców w wyborach samorządowych w Polsce na tle rozwiązań prawno-międzynarodowych oraz regulacji innych krajów

Abstract

W ostatnich dziesięcioleciach wiele krajów przyznało prawa wyborcze w wyborach na szczeblu lokalnym cudzoziemcom legalnie przebywającym na ich terytorium, co w większym stopniu sprzyja realizacji zasady państwa demokratycznego. Z tego powodu przyjęcie takiego rozwiązania byłoby również w Polsce pożądane, niemniej jednak nie mogłoby ono zostać wprowadzone na poziomie ustawowym, tj. poprzez nowelizację Kodeksu wyborczego, ale wymagałoby to wcześniejszej nowelizacji Konstytucja RP. Główną przeszkodą prawną uniemożliwiającą wzmocnienie praw wyborczych w celu ich przyznania cudzoziemcom jest art. 61 ust. 2 Konstytucji w związku z art. 4 ust. 1, gdzie suwerenna władza w państwie przypada Narodowi, a także z podziałem konstytucyjnych praw i wolności na uprawnienia gwarantowane każdemu i zastrzeżone wyłącznie dla obywateli polskich. Problemu tego nie da się rozwiązać poprzez wykładnię wspomnianego artykułu zgodnie z innymi istotnymi zasadami rangi konstytucyjnej. W szczególności rozszerzenie zakresu praw wyborczych nie byłoby możliwe wyłącznie poprzez oparcie się na konstytucyjnej definicji „wspólnoty samorządowej”. To samo dotyczy powoływania się na istniejącą praktykę legislacyjną zmierzającą do wzmocnienia praw i wolności zastrzeżonych dla obywateli w innych dziedzinach.