Edukacja przyrodnicza na rzecz ochrony zwierząt w XIX-wiecznej literaturze dla dzieci i młodzieży

Abstract

W XIX stuleciu literatura dla dzieci i młodzieży włączyła się do ruchu na rzecz ochrony zwierząt przed okrucieństwem i przemocą. Kluczową kwestią stało się kształtowanie moralnego stosunku do zwierząt, przede wszystkim u dzieci i młodzieży. W ówczesnej literaturze tego typu można wyróżnić dwa podstawowe nurty. Pierwszy to literatura dydaktyczno-moralna, zawierająca historie z życia zwierząt i ludzi, za pośrednictwem których promowano postawy opieki i troski o zwierzęta oraz ukazywano zalety i korzyści płynące z dobrego ich traktowania. Drugi to popularnonaukowa literatura przyrodnicza, w której zadanie upowszechniania wiedzy o życiu i zachowaniu zwierząt traktowano jednocześnie jako środek wychowawczej perswazji na rzecz niezadawania krzywdy zwierzętom.