| dc.description.abstract | Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfl iktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014 – 2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfi kuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie umocnieniem rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie. | en_US |
