Interakcje w triadzie matka-ojciec-dziecko w diagnozie i terapii dzieci urodzonych ze skrajnym wcześniactwem

Abstract

Skrajne wcześniactwo stanowi czynnik ryzyka zaburzeń rozwoju nie tylko ze względu na skutki niedojrzałości biologicznej dziecka i powikłania medyczne, szczególnie te negatywnie wpływające na rozwijający się układ nerwowy, ale również poprzez możliwe związki z jakością relacji rodzice-dziecko. Chociaż badania nad interakcjami rodziców z dziećmi urodzonymi przedwcześnie są prowadzone od wielu lat, to jednak w znacznej mierze dotyczą diady, a ich wyniki są niejednoznaczne, a czasem wręcz sprzeczne. Artykuł jest próbą wykazania, że analiza interakcji triadycznych pozwala zarówno na lepsze zrozumienie trudności rozwojowych skrajnych wcześniaków, jak i na znalezienie nowych sposobów wspierania rozwoju tej szczególnej grupy dzieci. Omówione zostaną wybrane wyniki analiz interakcji sześciomiesięcznych niemowląt z rodzicami, a także implikacje zastosowania analizy interakcji triadycznych w praktyce klinicznej.