Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorChorab, Gabriela
dc.date.accessioned2017-08-31T11:44:19Z
dc.date.available2017-08-31T11:44:19Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.citationSzkoła - Zawód - Praca 2017, nr 13, s. 45-54.en_US
dc.identifier.urihttp://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/4240
dc.descriptionBeing a professional - active teacher based on the choice of paradigm – a teacher constructivist, and looking for uniqueness in it has been under discussion in this article. Constructivism is a name for a way of thinking of education built on creative, cognitive student activity deriving from one’s knowledge and beliefs. This current is based on two fundamental epistemological assumptions: knowledge is actively structured by a learning person, and searching for knowledge is an adaptive process in which there is a gradual, mental organization of the explored and experienced world. For the teacher constructivist, active studying means understanding the core of the given issue and conscious work on it until the student starts doing things automatically. The recognition of the fact that the development of the potential in the most important in teaching is not enough for its internalization. Individual and group work are of necessity. Ways of learning are as unique as the development of student’s potential, which is a process that will never become final.en_US
dc.description.abstractW artykule poddano refleksji zawodowe - czynne bycie nauczycielem/ką, oparte na wyborze paradygmatu nauczyciela konstruktywisty, na poszukiwaniu w tym wyjątkowości. Konstruktywizm jest określeniem myślenia o edukacji opartej na twórczej, poznawczej aktywności ucznia, na wychodzeniu od jego wiedzy i przekonań. Nurt ten jest oparty na dwóch podstawowych założeniach epistemologicznych: wiedza jest aktywnie konstruowana przez podmiot poznający oraz dochodzenie do wiedzy jest procesem adaptacyjnym, w którym następuje stopniowa umysłowa organizacja badanego i doświadczanego świata. Dla nauczyciela konstruktywisty aktywne uczenie się oznacza zrozumienie istoty danego zagadnienia i świadomą nad nim pracę tak długo, aż uczeń zacznie robić to automatycznie. Samo rozpoznanie, że w nauczaniu najważniejszy jest rozwój potencjału, nie wystarczy do jego internalizacji. Potrzebne są indywidualne i grupowe formy pracy. Sposoby uczenia się są tak samo niepowtarzalne jak rozwój potencjału u ucznia, który jest procesem, nigdy nie stanowi punktu końcowego.en_US
dc.language.isoplen_US
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczyen_US
dc.subjectnauczyciel konstruktywistaen_US
dc.subjectedukacjaen_US
dc.subjectkonstruktywizmen_US
dc.subjectneurodydaktykaen_US
dc.subjectteacher constructivisten_US
dc.subjecteducationen_US
dc.subjectconstructivismen_US
dc.subjectneurodidacticsen_US
dc.titleNauczyciel w paradygmacie konstruktywistycznymen_US
dc.title.alternativeTeacher and the paradigm of constructivismen_US
dc.typeArticleen_US


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord