Edukacja jako forma wspierania rozwoju zawodowego osób u schyłku kariery zawodowej

Abstract

Współcześnie aktywność zawodowa osób u schyłku kariery zawodowej wymaga przemyślanej i dynamicznej polityki rynku pracy, opartej na aktywizowaniu oraz wspieraniu osób starszych w zakresie dokształcania, przekwalifikowania, a także podejmowania przez nich zatrudnienia. W związku z tym, istotna rola przypada edukacji, która spośród wielu form aktywności najsilniej stymuluje uruchamianie zdolności adaptacyjnych do zmiennych warunków egzystencji, a także wpływa na jakość życia człowieka na każdym etapie jego rozwoju. Ma to szczególne znaczenie w okresie starzenia się jednostek i wiąże się z przygotowaniem ich do racjonalnego, świadomego i odpowiedzialnego funkcjonowania w pracy zawodowej, w życiu społecznym, kulturalnym i rodzinnym. Interesujący punkt widzenia w tym zakresie stanowić mogą wyniki badań przeprowadzonych wśród słuchaczy Kazimierzowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Bydgoszczy, których celem była próba ustalenia, jak osoby u schyłku kariery zawodowej postrzegają jej dotychczasowy przebieg w kontekście całożyciowego rozwoju zawodowego. Podjęto też między innymi próbę ukazania opinii badanych na temat podejmowania aktywności zawodowej i edukacyjnej przez osoby starsze. Wyniki tych badań skłaniają do refleksji nad znaczeniem edukacji w zakresie wspierania rozwoju zawodowego osób u schyłku ich kariery zawodowej, zwłaszcza tych, które zdecydowały się na powrót na rynek pracy po przejściu na emeryturę.