Związki i wpływ cech zespołu miednicy-kręgosłupa i stóp w populacji dzieci obojga płci w wieku od 14 do 18 lat

Abstract

Wstęp. Przeprowadzone badania w populacji regionu warmińsko-mazurskiego i uzyskane tą drogą wartości cech opisujących postawę ciała pozwalają określić związki i wpływ stóp na tułów. Materiał i metoda. Z badań uzyskano 1580 obserwacji u chłopców i 1562 u dziewcząt. Stanowisko pomiarowe oparte było na morze projekcyjnej. Celem badań jest określenie związków i wpływu wybranych cech opisujących tułów i stopy w populacji obojga płci w wieku od 14 do 18 lat. Wyniki. Analiza wpływu cech tułowia na cechy stóp na podstawie regresji wielokrotnej wykazała, że znacznie częściej cechy strzałkowe krzywizn fizjologicznych wpływają na wybrane cechy stóp. Należy przyjąć, że o ile indukcja tych cech jest bardzo obszerna, o tyle jest mniej uzasadniona niż cech czołowych i poprzecznych. Natomiast wpływ cech stóp na tułów jest biomechanicznie oczywisty i uzasadniony. Wnioski. 1) Związki parametrów stóp i tułowia w każdym przedziale wieku i płci należy traktować jako incydentalne i przypadkowe. Nie stwierdzając żadnych prawidłowości i logicznych zależności między nimi, można stwierdzić jedynie ich wzajemne współwystępowanie. 2) Wpływ cech zespołu stóp w badanej populacji najczęściej obejmuje cechy strzałkowe tułowia: nachylenie odcinka piersiowo-lędźwiowego i odcinka piersiowego górnego kręgosłupa oraz wysokość kifozy piersiowej. Przy czym obserwuje się bardzo istotny wpływ na nachylenie tułowia w płaszczyźnie czołowej. Rzadziej występuje wpływ na głębokość kifozy piersiowej, wysokość i długość lordozy lędźwiowej oraz asymetrię wysokości łopatek i barków. 3) Najintensywniej na cechy tułowia w populacji chłopców wpływa wysokość i długość łuków wysklepienia podłużnego lewej stopy, w populacji dziewcząt szerokość prawej stopy, długość prawej i lewej stopy, wysokość i długość łuków podłużnych lewej stopy.