Seksualność dziecka i „tajemne grzechy młodości” w świetle poradników z drugiej połowy XIX i początku XX wieku. Zarys problematyki

Abstract

W drugiej połowie XIX i na początku XX w. panowało powszechne przekonanie, iż seksualność człowieka, a tym bardziej dziecka, jest sprawą tajemną i nieczystą, i dlatego tę sferę życia otaczano swoistym tabu. Termin wychowanie seksualne, który jest terminem współczesnym, w badanym okresie nie funkcjonował. Przedmiotem prezentowanych analiz jest onanizm, zwany często masturbacją lub samogwałtem, który przez długie stulecia uznawany był za występek przeciwko naturze i kulturze. Poniższy tekst poświęcony został onanii w okresie dzieciństwa w drugiej połowie XIX i na początku XX w. Podstawą źródłową dokonanych ustaleń uczyniono poradniki wychowawcze (w tym religijne), a także z zakresu higieny i lecznictwa. Celem tekstu jest próba systematyki poglądów poświęconych kluczowemu zagadnieniu, prezentowanych przez autorów poradników. Odtworzone zostaną także formułowane na stronach poradników zalecenia w kwestii zapobiegania, rozpoznawania, następstw oraz leczenia samogwałtu u dzieci i młodzieży.