Streszczenie
Edycja Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego z 1952 roku wiele mówi o sposobie obecności poety w okresie stalinizacji polskiego życia kulturalnego. Pokazuje tym samym, jak na użytek doraźnej polityki wykorzystywano nie tylko konkretne przedsięwzięcia wydawnicze, ale jak celom tym służyły także konkretne zabiegi edytorskie. Ta sama Nie-Boska komedia, ale w opracowaniu Juliusza Kleinera z 1959 roku, wyglądała już zupełnie inaczej. I choć repertuar odczytań dalece się zmienił, to jednak niewiele się zmieniło w samych planach wydawniczych. Owszem, pojedyncze tytuły pojawiały się w czytelniczym obiegu coraz częściej (w tym od lat nieobecne wybory poezji), ale na jakiekolwiek krytyczne wybory pism, w tym pierwsze krytyczne opracowania licznej korespondencji, autor Irydiona musiał jeszcze czekać kolejne dziesięciolecia.