Populizm jako degeneracja demokracji

Abstract

Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badań teoretycznych, wskazujących, że konstytutywne elementy populizmu są z istoty niedemokratyczne, a utrwalając się w ramach demokracji, nie stanowią jej formy, ale przejaw głębokiego kryzysu, który prowadzi do jej degeneracji. Zadanie takie stanie się pretekstem do wyróżnienia cech konstytuujących populizm, a więc doprecyzowania jego istoty. Autor zakłada, że za różnorodnymi jego formami kryje się jednolite i niepowtarzalne zjawisko. Jeśli zaś pojęcie to miałoby być stosowane rygorystycznie, to jego znaczenie powinno być oparte na definicji koncentrującej się na rdzeniu warunków koniecznych.