"Ściema", czyli o wybranych problemach etyki słowa w języku młodzieży szkolnej

Abstract

Ten artykuł dotyczy badania, w jaki sposób młodzież szkolna przestrzega podstawowych kodeksów etycznych jak podmiotowość (np. szacunek do osoby i norm, społeczna wrażliwość na słowo), prawdomówność prelegenta, ważność informacji. Materiał badawczy zebrano, przeprowadzając ankietę wśród 752 osób - uczniów bydgoskich liceów ogólnokształcących, techników i szkół zawodowych. Na podstawie przeanalizowanych materiałów można stwierdzić, że młodzież szkolna często łamie, sformułowaną przez Austin i Searle’a, relatywizującą koncepcję prawdy i manipuluje swoimi rozmówcami. Młody mówca nadaje słowom znaczenie w zależności od własnego gustu estetycznego lub norm etycznych i własny stosunek do kogoś lub czegoś. Częściej sięgają do manipulacji i agresji niż do szczerej perswazji. Strategie komunikacyjne, które młodzi ludzie stosują, aby zapewnić akceptację w grupach rówieśniczych, często opierają się na prawdziwie agresywnych zachowaniach językowych, jednak sprzyjają mówieniu prawdy.