Buđenje osećanja nacionalnog ponosa putem osobe-uzora u poljskim ud benicima

Abstract

Kanclerz Jan Zamoyski w 1600 r. w akcie założycielskim Akademii w Zamościu napisał: „Takie rzeczypospolite są, jakie ich młodzieży chowanie”. Słowa te nie straciły na aktualności. Od edukacji szkolnej w znacznym stopniu zależy, jakie wykształci się i wychowa młode pokolenie. Trzeba mu zaszczepić wartości godne pielęgnowania i warte przekazania następnym pokoleniom. Pierwszym źródłem informacji dla młodego człowieka, obok rodziny, nadal jest podręcznik szkolny. To z niego uczniowie dowiadują się o przeszłości swojego kraju i ludziach, którzy przyczynili się do jego rozwoju. Istotny jest dobór postaci historycznych ujmowanych w szkolnej narracji podręcznikowej. W artykule dokonano przeglądu postaci uznanych w polskiej historiografii, w tym również w podręcznikach szkolnych wartych zapamiętania, a w procesie edukacyjnym również służących za wzór. W artykule zaprezentowano wyniki analizy polskich podręczników szkolnych do historii w kontekście doboru postaci mogących posłużyć do budzenia w uczniach poczucia dumy narodowej. Jak wynika z badań, w zależności od aktualnie prowadzonej polityki zmieniających się władz, jedne autorytety od zawsze stanowiły kanon polskich bohaterów, którzy wpisali się w polską historię, drudzy odchodzą w zapomnienie, a jeszcze inne osobistości je zastępują.