Co się dzieje w umysłach nauczycieli, kiedy myślą o pracy z uczniami?

Abstract

W niniejszym artykule przedstawiłam modele refleksji dotyczącej pracy z uczniami, które stworzyłam na podstawie danych uzyskanych w ramach zrealizowanego projektu badawczego. Skoncentrowałam się na udzieleniu odpowiedzi na pytanie, jak przejawia się namysł w odniesieniu do pracy z uczniami w narracjach nauczycieli wczesnej edukacji. Zrekonstruowałam swoistą drogę zastanawiania się, którą kreowali rozmówcy. Starałam się uwzględnić takie aspekty, jak: czym inicjowany jest namysł?; w jaki sposób on przebiega?; do czego prowadzi?; w którym momencie refleksja się kończy? Przedstawiłam także ujawniającą się w materiale empirycznym strategię, za pośrednictwem której uczestnicy projektu stymulowali własny proces myślenia, nazwaną „mówieniem dla myślenia”. Zaakcentowałam zastosowane rozwiązania metodologiczne, tj. wywiad epizodyczny i metodologię teorii ugruntowanej w danych w ujęciu K. Charmaz. Uwzględniłam także wybrane stanowiska przedstawicieli fenomenologii i konstruktywistycznego nurtu w naukach społecznych. Zależało mi, aby tekst stworzył przestrzeń kulturową dla rozważań o namyśle nauczycieli wczesnej edukacji dotyczącym pracy z uczniami.