| dc.description.abstract | Artykuł koncentruje się na problematyce rozwoju tożsamości muzycznej z uwzględnieniem roli pedagoga-instrumentalisty, jako moderatora relacji mistrz-uczeń. Problematyka tożsamości uwzględnia perspektywę psychologii rozwojowej, w ramach której zaprezentowano model formowania się tożsamości w okresie adolescencji, wskazując na specyfikę funkcjonowania nastolatków z tożsamością rozproszoną, lustrzaną, moratoryjną i dojrzałą. Zagadnienie tożsamości omawiane jest także z perspektywy psychologii muzyki, która koncentruje się na wskazaniu korelacji między sferami funkcjonowania adepta sztuki muzycznej, uwzględniającymi jego zasoby osobiste, właściwości społeczno-kulturowe i zdolności specyficznie muzyczne. Ponadto, autorka artykułu podjęła się próby wskazania zależności między funkcjonowaniem ucznia szkoły muzycznej doświadczającego przemian związanych z formowaniem się tożsamości a oczekiwanymi postawami dorosłych, w tym nauczycieli-instrumentalistów, którzy pełnią rolę wspomagającą osiąganie dojrzałej tożsamości muzycznej. Zakończenie artykułu stanowią rozważania nad tożsamością zawodową nauczycieli-artystów. | en_US |
