Postawa ciała mężczyzn w wieku od 21 do 23 lat

Abstract

Wstęp: Zmienność postawy ciała w rozwoju osobniczym zależy między innymi od typu somatycznego, środowiska, płci, wieku, czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Wiąże się to z okresami stabilizacji i nasilonych zmian w posturogenezie człowieka. Dane epidemiologiczne wad postawy z ostatnich 10 lat zawierają rozbieżne dane, spowodowane głównie stosowaniem różnych metod oceny i kryteriów normatywnych szeregu cech opisujących. Cel pracy: Określenie ogólnych parametrów opisujących postawę ciała dorosłego, zdrowego i w pełni sprawnego mężczyzny. Materiał i metody: Badaniami objęto 1742 rekrutów w wieku od 21 do 23 lat, jesiennego poboru do Wyższej Szkoły Ofi cerskiej Wojsk Lądowych. Do oceny wartości 73 wybranych parametrów opisujących postawę habitualną wykorzystano stanowisko do komputerowej oceny postawy ciała, techniką mory projekcyjnej – Posturometr M. Wyniki: Przeprowadzone badania określiły typową postawę ciała przyjmowaną przez dorosłych i zdrowych mężczyzn. Wnioski: 1. Postawę ciała badanych mężczyzn w wieku 21–23 lat cechuje: tułów w lekkim zgięciu w lewo w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, średnio spłycona kifoza piersiowa i znacznie lordoza lędźwiowa, lekko uniesiony prawy bark i lewy kąt dolny łopatki, lewy talerz biodrowy lekko obniżony i skręcony w lewo w płaszczyźnie poprzecznej. 2. Linia wyrostków kolczystych o maksymalnym odchyleniu w płaszczyźnie czołowej na wysokości 9 kręgu piersiowego najczęściej w lewo, o 3,39 mm