W stronę pedagogiki Cienia i przebudzenia (inspiracje z prozy Hermanna Hessego)

Abstract

Tekst jest próbą odpowiedzi na potrzebę holistycznego podejścia w naukach humanistycznych i pedagogicznego postulatu integralnego traktowania człowieka jako aktywnego i twórczego podmiotu. Służy temu program badawczy Autorki wydobywania „pedagogiki z kultury”, czyli odkrywania i pokazywania nośności pedagogicznej wnętrza kulturowego różnych tekstów kulturowych. Literackie ilustracje prozy Hessego, (od)czytanej w kluczu psychologii głębi przywołane są tu w postaci pedagogicznych inicjacji, do wstępnego choćby ich przetransponowania na próbne hipotezy pedagogiczne. Uwypuklenie wartości Cienia człowieka i Cienia pedagogiki mają wprost wskazać sfery starego/nowego problematu pedagogiki i ukonstytuować ideę i wyobrażenie pedagogiki Cienia. Celem tego tekstu jest też uprzystępnienie słownictwa, idei, generatywnych metafor metodologicznego postępowania, jak np. rozwój jako nieuchronne rozbijanie struktury otaczającego świata, kategorii Cienia jako zagubionego wymiaru świata i egzystencji jednostkowej, czy śmierci symbolicznej jako zjawiska przywracającego wartość życia poprzez zrozumienie i akceptację pełni jego życiodajnego tragizmu.