Diagnoza pedagogiczna w metodycznym działaniu asystenta rodziny

Abstract

Asystent rodziny jest nową służbą społeczną w systemie pomocy społecznej powołaną Ustawą z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w celu udzielenia wsparcia rodzinom przeżywającym trudności w wypełnianiu funkcji wychowawczej. Zgodnie z zapisami w ustawie asystent rodziny pełni wiele zadań, jednak najważniejszym jest pedagogizacja, na której powinien się koncentrować. Dzięki częstym wizytom w środowisku zamieszkania rodziny może zaobserwować naturalne zachowanie jej członków, rozpoznać mocne strony i potrzeby oraz zachowania wymagające zmiany, zwłaszcza te będące zagrożeniem dla bezpieczeństwa dzieci. Wspólnie z rodziną wypracować cele do pracy socjalno-wychowawczej i terapeutycznej, które zostaną zrealizowane poprzez działania z rodziną i na jej rzecz, we współpracy z innymi specjalistami. Do ustawy o wspieraniu rodziny nie zostało napisane rozporządzenie, które zawierałoby wzory narzędzi do pracy asystenta rodziny. W niniejszym opracowaniu zostały wskazane zasady diagnozowania środowiska rodzinnego i wymienione propozycje narzędzi diagnostycznych, którymi mogą posługiwać się asystenci rodziny. Odnoszą się do dwóch obszarów poznania podmiotu: zarówno deficytów, jak i zasobów oraz obejmują nie tylko wstępne rozpoznanie, ale projektowanie i przebieg działania oraz ocenę jego rezultatów.