| dc.contributor.author | Opioła-Cegiełka, Monika | |
| dc.date.accessioned | 2024-07-17T12:39:28Z | |
| dc.date.available | 2024-07-17T12:39:28Z | |
| dc.date.issued | 2015 | |
| dc.identifier.citation | Opioła-Cegiełka M., Historia i pamięć: obraz Algierii i Algierczyków we współczesnym kinie francuskim. W: Konflikty w przestrzeni kulturowej, red. Z. Biegański, Ł. Jureńczyk, J. Szczutkowska. Bydgoszcz 2015, s. 184-200. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/8182 | |
| dc.description | The Algerian war for independence finished in 1962. Since, France and Algeria have constructed two different, and even opposed histories of this war. In other words, a “war of memories” is now being fought between these two countries. French Cinema is what Pierre Nora famously termed a lieu de mémoire, a memory site, not only for the films that further a given cultural memory, but also for its institutions and places. Franco-Algerian director Rachid Bouchareb in Indigènes / Days of Glory, (2006) claims a place for the forgotten’soldiers of the Second World War and explores both the role played by indigenous troops in the Liberation of France and their status within the French army. Other movie made by Bouchareb – Hors la loi / Outside the Law (2010) – is meant to open a calm debate about franco-algerian history (the Sétif massacre in 1945 where French soldiers are seen gunning down hundreds of innocent Algerians). From these constructions arises the dialectic of memory and history, especially the Ricoeurian “memory manipulated” by historiography to serve ideological ends. | en_US |
| dc.description.abstract | Algierska wojna o niepodległość zakończyła się w 1962 roku. Od tego czasu Francja i Algieria stworzyły dwie różne, a nawet przeciwstawne historie tej wojny. Innymi słowy, pomiędzy tymi dwoma krajami toczy się obecnie „wojna pamięci”. Kino francuskie jest, jak to określił Pierre Nora, „lieu de mémoire” – miejscem pamięci nie tylko filmów, które pielęgnują pamięć kulturową, ale także instytucji i miejsc. Francusko-algierski reżyser Rachid Bouhareb w Indigènes / Days of Glory (2006) zajmuje miejsce dla zapomnianych żołnierzy II wojny światowej i bada zarówno rolę, jaką odegrały miejscowe wojska podczas wyzwolenia Francji, jak i ich status w armii francuskiej. Inny film Bouchareba – Hors la loi / Poza prawem (2010) – ma rozpocząć spokojną debatę na temat historii francusko-algierskiej (masakra w Sétif w 1945 r., podczas której francuscy żołnierze zastrzelili setki niewinnych Algierczyków). Z tych konstrukcji wyrasta dialektyka pamięci i historii, zwłaszcza Ricoeurowska „pamięć manipulowana” przez historiografię w celach ideologicznych. | en_US |
| dc.language.iso | pl | en_US |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego | en_US |
| dc.title | Historia i pamięć. Obraz Algierii i Algierczyków we współczesnym kinie francuskim | en_US |
| dc.title.alternative | History and Memory. Image of Algeria and Algerians in contemporary French cinema | en_US |
| dc.type | Book chapter | en_US |
