| dc.contributor.author | Opioła-Cegiełka, Monika | |
| dc.date.accessioned | 2024-06-06T11:57:03Z | |
| dc.date.available | 2024-06-06T11:57:03Z | |
| dc.date.issued | 2013 | |
| dc.identifier.citation | Opioła-Cegiełka M.: Polityka historyczna we Francji, W: Kultura pamięci: studia i szkice, red. A. Chlewicka, T. Kawski. Bydgoszcz 2913, s. 106-122. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/8172 | |
| dc.description | France has run its historical policy for years. Jacques Chirac and Nicolas Sarkozys presidency reminded the French about it owing to French legislation (lois mémorielles). French historical policy, called memory policy (politique de mémoire), refersto de Gaulles glorious history of imperial France - Bonapartism and French colonialism of the 20th century. French people had to face with the history of World War II and recon their colonial past. In the political and historical debate the unsaid problems, amnesia and humbug play the role. And manipulation seems to be fully acceptable. General Charles de Gaulle was a master of it. He was able to change the defeat of France into its victory. The question ought to be asked: should the importance of French Revolution obscure enormity of Jacobins’ terror? Can the greatness of Bonapartes France blur the memory of the fiction of French democracy then? Can it be said that the history of France is completely recon? | en_US |
| dc.description.abstract | Francja od lat prowadzi politykę historyczną. Prezydentura Jacques’a Chiraca i Nicolasa Sarkozy’ego przypomniała o tym Francuzom za sprawą francuskiego ustawodawstwa. Francuska polityka historyczna, zwana polityką pamięci, nawiązuje do chwalebnej historii de Gaullesa imperialnej Francji – bonapartyzmu i francuskiego kolonializmu XX wieku. Francuzi musieli zmierzyć się z historią II wojny światowej i rozliczyć swoją kolonialną przeszłość. W debacie politycznej i historycznej rolę odgrywają przemilczane problemy i amnezja. A manipulacja wydaje się być w pełni akceptowalna. Generał Charles de Gaulle był w tym mistrzem. Potrafił zamienić porażkę Francji w jej zwycięstwo. Należy zadać pytanie: czy znaczenie rewolucji francuskiej powinno przesłaniać ogrom jakobińskiego terroru? Czy wielkość Francji Bonapartego może zatrzeć pamięć o fikcji francuskiej demokracji? Czy można powiedzieć, że historia Francji jest całkowicie rozpoznana? | en_US |
| dc.language.iso | pl | en_US |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego | en_US |
| dc.subject | Francja | en_US |
| dc.subject | polityka historyczna | en_US |
| dc.title | Polityka historyczna we Francji | en_US |
| dc.type | Book chapter | en_US |
