Ocena stanu rozwoju funkcji turystycznej gmin województwa kujawsko-pomorskiego

Abstract

Celem opracowania jest określenie stopnia rozwoju funkcji turystycznej gmin województwa kujawsko-pomorskiego, zbadanie przestrzennego jej zróżnicowania i ukazanie zmian, jakie zaszły w okresie 10 lat, od roku 2004 do 2014. W tym celu wykorzystano podstawowe wskaźniki stosowane w geografii turyzmu obejmujące grupy mierników zagospodarowania turystycznego i intensywności ruchu turystycznego oraz wskaźnik syntetyczny funkcji turystycznej, skonstruowany na podstawie wybranych zmiennych składających się na atrakcyjność turystyczną. Dane niezbędne do wyliczenia wskaźników wygenerowano z Banku Danych Lokalnych GUS. Wartości wskaźników wskazują na słaby poziom rozwoju funkcji turystycznej i ukazują zróżnicowanie województwa pod kątem stopnia rozwoju turystyki. Około 50,3% ogółu gmin charakteryzuje niski poziom rozwoju funkcji turystycznej, a tylko 7,3% ma dobrze wykształconą funkcję turystyczną. Gminą, w której funkcja turystyczna jest najsilniej rozwinięta jest uzdrowiskowe miasto Ciechocinek. Wysoki poziom rozwoju tej funkcji posiadają też gminy Borów Tucholskich i Pojezierza Brodnickiego. Analiza dynamiki wartości wskaźników w latach 2004 i 2014 wykazała w części tych gmin niewielki spadek znaczenia funkcji turystycznej oraz wzrost poziomu rozwoju tej funkcji w gminach położonych poza typowymi obszarami wypoczynkowymi województwa.