| dc.description.abstract | Celem podjętych badań przez autorkę artykułu była odpowiedź na pytanie, jakie oddziaływania podjęło
Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności, aby ukształtować u podopiecznych, zwłaszcza dzieci, postawę
dojrzałości społecznej. Towarzystwo zostało utworzone w 1816 r., a zlikwidowane w 1951 r. Opieką
otaczało starców, kaleki oraz sieroty. Badaniami objęto lata 1816-1918. W artykule zastosowano analizę
dokumentów źródłowych i literatury. Materiałami źródłowymi były rękopisy i źródła drukowane zgromadzone
w Archiwum Narodowym w Krakowie. Jak wynika z przeprowadzonych badań, organizatorzy pomocy
dobroczynnej dążyli do tego, aby podopieczni starali się być użytecznymi członkami społeczeństwa, żyli
zgodnie z obowiązującymi normami moralnymi, akceptowali normy, zasady i przepisy, podejmowali pracę
nieprzekraczającą ich możliwości, dbali o otoczenie i wzajemne relacje. Można więc przyjąć, że dążono do
ukształtowania postawy dojrzałości społecznej. | en_US |
