Właściwości kultury uczenia się matematyki uczniów kończących szkoły podstawowe i gimnazjalne

Abstract

Przedmiotem przeprowadzonego badania były właściwości kultury uczenia się matematyki uczniów kończących szkoły podstawowe i gimnazja. Pokazano różnicę we właściwościach kultury uczenia się matematyki uczniów z obu etapów edukacyjnych. Pojęcie „kultury uczenia się” wyprowadzono z teorii Jerome’a S. Brunera, który twierdzi, że uczenie się osiąga największą skuteczność, gdy jest partycypacyjne, proaktywne, wspólne, kooperatywne i nastawione raczej na tworzenie znaczeń niż na ich przyjmowanie w gotowej postaci. Jego zdaniem takie podejście powinno dotyczyć także uczenia się matematyki.