Pedagogika międzykulturowa w rewitalizacji heterologii w warunkach zróżnicowania kulturowego

Abstract

Autor wychodzi z założenia, że działalność edukacji międzykulturowej nie może być utożsamiana z ideologią wielokulturowości. Wskazuje, iż w obecnych warunkach zróżnicowania kulturowego szczególne wyzwania i zadania winne być podjęte przez pedagogikę międzykulturową. W tym kontekście przedstawia i uzasadnia tezę o potrzebie rewitalizacji heterologii, jako idei, zasady oraz postawy, i nabywania kompetencji międzykulturowych. Odwołuje się do działań i wskazań autorytetów w tym zakresie, m.in. Baumana, Miłosza, Schweitzera, Tischnera, Wojnar, Zamenhoffa. Zwraca uwagę, że rewitalizacja heterologii jako idei, zasady i postawy prowadziłaby do realizacji dialogowego paradygmatu współistnienia oraz skupiałaby się na tym, aby dostrzegać wielość kultur w jednym człowieku i uczyć o niej.