Teoria wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego a dziecięce obywatelstwo

Abstract

Zamysłem tekstu jest próba zrekonstruowania i zaktualizowania koncepcji wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego. Przedsięwzięcie wydaje się znaczące w kontekście wzrastającej roli państwa we współczesnej europejskiej rzeczywistości lęku migracyjnego. Punktem wyjścia podjętych analiz jest umocowanie koncepcji Sośnickiego w idei dwukierunkowej zależności między społecznymi relacjami a społecznie konstruowanymi etosami, z której wywiedziona została swoista partycypacyjna metodyka wychowania państwowego. Postrzegamy ją jako projekt stanowiący wychylenie w kierunku dziecięcego obywatelstwa, który daje możliwość czynienia porównań z Janusza Korczaka myśleniem o dziecięcym obywatelstwie.