Edukacja inkluzyjna w Polsce

Abstract

Zauważa się, że dla skuteczności działań włączających niezbędne jest budowanie postaw proinkluzyjnych oraz poszerzanie wiedzy nauczycieli na temat różnorodnych potrzeb uczniów. Celem podjętych badań było poznanie i rozpatrzenie opinii nauczycieli szkół ogólnodostępnych na temat kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami w klasach ogólnodostępnych i szkołach specjalnych, poczucia kwalifikacji i kompetencji do nauczania inkluzyjnego oraz gotowości do nauczania uczniów z niepełnosprawnościami w swojej klasie i podejmowania kursów doszkalających, oraz ukazanie związku pomiędzy miejscem pracy (przedszkole, szkoła podstawowa i gimnazjum oraz liceum), a także doświadczeniem w pracy z uczniami z niepełnosprawnością a opiniami nauczycieli. Zastosowaną metodą badawczą był sondaż diagnostyczny, techniką – ankieta, natomiast narzędziem badawczym – kwestionariusz ankiety. Uzyskane wyniki prowadzą do wniosku, że opinie nauczycieli są na ogół pozytywne. Wyższy poziom kształcenia i kontakty ze starszą młodzieżą nie sprzyjają akceptacji inkluzji edukacyjnej. Nauczyciele liceum wykazali najbardziej negatywny stosunek do badanych aspektów. Doświadczenie w pracy z uczniami z niepełnosprawnością sprzyja akceptacji inkluzji edukacyjnej.