Nazwy barw i ich symbolika we frazeologii języka niemieckiego i polskiego

Abstract

Kolory wywołują różne skojarzenia i emocje. Często przypisuje się im pewne wartości i znaczenia. Kolory na przestrzeni wieków stały się symbolami poszczególnych pojęć abstrakcyjnych. Tematem artykułu są nazwy kolorów występujących w niemieckich i polskich wyrażeniach idiomatycznych oraz ich symbolika. Ich strukturalna i semantyczna natura powoduje utrwalenie rzeczywistości społecznych i obyczajowych oraz przekonań. Wyrażenia idiomatyczne są „nośnikami” społecznych reguł i norm, stereotypów czy symboli. Symbole są znakami w systemie semiotycznym tworzącym kulturę. Poza ich konwencjonalnym znaczeniem posiadają one także szczególny podznaczenie, które z kulturowego punktu widzenia jest bardziej znaczące. Celem tej pracy jest sprawdzenie, czy iw jakim stopniu zasoby frazeologiczne obu języków aktywizują tradycyjną symbolikę kolorów obecną w kulturze europejskiej. Na potrzeby tej pracy przeanalizowano zestaw wyrażeń idiomatycznych zawierających nazwy kolorów, takie jak biały, czarny, czerwony, niebieski, szary, zielony i żółty.