Wojska obrony terytorialnej w polskim systemie obrony terytorialnej kraju w latach 1959-1989

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie zadań i organizacji wojsk terytorialnych w systemie obrony terytorialnej kraju (OTK) w latach 1959-1989. Na bazie historycznych doświadczeń autor prezentuje pogląd, że wojska terytorialne to tylko niewielki element większego systemu - obrony terytorialnej kraju. System OTK w warunkach współczesnej wojny stanowi istotne ogniwo obrony państwa obejmujące obronę powietrzną kraju, obronę lądową strefy pozafrontowej oraz obronę wybrzeża morskiego. Ponadto w jego skład wchodzą wszystkie instytucje, jednostki i urządzenia wojskowe, które zapewniają efektywne działania bojowe wojsk operacyjnych własnych i sojuszniczych. W systemie obronnym państwa wojska obrony terytorialnej, zwykle słabiej wyposażone i uzbrojone oraz składające się z żołnierzy gorzej wyszkolonych, mogą stanowić jedynie uzupełnienie podstawowego segmentu obronnego państwa - wojsk operacyjnych.