Aktywność obywatelska w organizacjach trzeciego sektora a pedagogia agatologiczna Józefa Tischnera

Abstract

Społeczeństwo obywatelskie, określane też jako trzeci sektor, składa się z organizacji, stowarzyszeń, fundacji, ruchów społecznych itp., w których ludzie dobrowolnie zrzeszają się i działają dla realizacji dobra wspólnego. Efektywne działanie w tych organizacjach kształtuje u ich członków takie cechy i postawy, jak: aktywność, samosterowność, komunikatywność, krytycyzm, ale też zaufanie, lojalność, solidarność, tolerancję itp. Ma tu miejsce uczenie się nieformalne, przy okazji innych działań, od siebie nawzajem – a ten rodzaj całożyciowego uczenia się dorosłych jest zdaniem np. Mieczysława Malewskiego nowym paradygmatem andragogicznym. Koresponduje to z koncepcją pedagogii agatologicznej Józefa Tischnera, której rdzeniem jest ujęcie człowieka jako istoty, która staje się i która jest ukierunkowana na dobro. Artykuł stanowi próbę uargumentowania tej zależności.