| dc.contributor.author | Lipowicz, Markus | |
| dc.date.accessioned | 2018-08-28T10:42:51Z | |
| dc.date.available | 2018-08-28T10:42:51Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.identifier.citation | Przegląd Pedagogiczny 2017, nr 2 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://repozytorium.ukw.edu.pl//handle/item/5531 | |
| dc.description | The aim of the article is to portray postmodernity as an expression of socio-cultural condition. From a pedagogical
perspective the main feature of this condition is the weakening of the idea of humanity, which causes
the adaptive-emancipative paradigm of education to lose their legitimization. For this reason fundamental
principles of socialization, upbringing and education became in postmodernity a “game” of signs and meanings
focused on individual self-realization and auto-creation. As a consequence, new ways of understanding
the individual life and the community have emerged. These structural changes of social relations I will refer to
the selected motives of post- and transhumanism in the last part of the article. Ultimately, I will try to show
that postmodernity realizes itself fully within the posthumanistic reconfiguration of the socio-cultural reality,
in which education aims at reconciling mankind with non-human beings. | en_US |
| dc.description.abstract | Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ponowoczesności jako rzeczywistej kondycji społeczno-
-kulturowej. Z perspektywy pedagogicznej najbardziej podstawową cechą tej kondycji jest osłabienie idei
człowieczeństwa, co sprawia, że adaptacyjno-emancypacyjny paradygmat edukacji utracił swoją dawną
legitymizację antropologiczną. Z tego powodu podstawowe zasady uspołecznienia, wychowania i edukacji
stały się w ponowoczesności „grą” znaków i sensów nastawionych na samorealizację i autokreację indywidualną.
W konsekwencji uformowały się nowe sposoby pojmowania życia zarówno indywidualnego, jak
i wspólnotowego. Te strukturalne zmiany stosunków społecznych będę w ostatniej części artykułu odnosił do
pewnych wątków post- i transhumanizmu. Docelowo zechcę pokazać, iż ponowoczesność w pełni realizuje
się w posthumanistycznej rekonfiguracji rzeczywistości społeczno-kulturowej, w której edukacja zmierza do
pojednania ludzi z bytami nie-ludzkimi. | en_US |
| dc.language.iso | pl | en_US |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy | en_US |
| dc.subject | człowiek | en_US |
| dc.subject | decentralizacja | en_US |
| dc.subject | edukacja | en_US |
| dc.subject | jednostka | en_US |
| dc.subject | pedagogika | en_US |
| dc.subject | ponowoczesność | en_US |
| dc.subject | posthumanizm | en_US |
| dc.title | Ponowoczesność jako posthumanistyczna kondycja społeczno-kulturowa: perspektywa pedagogiczno-socjologiczna | en_US |
| dc.title.alternative | Postmodernity as a posthuman socio-cultural reality: a pedagogical- sociological perspective | en_US |
| dc.type | Article | en_US |
