Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorŚliwerski, Bogusław
dc.date.accessioned2014-05-19T10:59:42Z
dc.date.available2014-05-19T10:59:42Z
dc.date.issued2007
dc.identifier.citationPrzegląd Pedagogiczny 2007, nr 1, s. 15-34en_US
dc.identifier.issn1897-6557
dc.identifier.urihttp://repozytorium.ukw.edu.pl/handle/item/505
dc.descriptionThe subject of the analysis is self-education as one of the fundamental general concepts of the contemporary pedagogy. In my research I present not only the origins and the etymological meaning of the concept of self- -education, but also the relation between self-education and such the concepts as self-improvement, asceticism, self-instruction, formation of will and character, self-training, upbringing, management of self-development, self-development itself, self-control, self-determination, self-realization etc. There have been a lot of the philosophical and religious schools which have stressed the importance and the primacy of attention paid by an individual to one’s Self or to improvement of one’s psyche. Here I look closer only at these theoretical approaches to self-education which have been the inexhaustible source for the contemporary psychology and pedagogy and at the trends which originate from the Hindu and Christian philosophies. I direct my attention to various practical aspects of individual’s work on themselves and among them to two opposing theoretical approaches: one of them treats self-education as perfectio prima, where the aspiration to perfection constitutes the only motive for individual’s conduct and the goal itself, whereas the other treats self-education as perfectio secunda, where the departure of one’s Self is fundamental and constitutes achieving perfection per accidens.en_US
dc.description.abstractPrzedmiotem analizy jest samowychowanie jako jedno z podstawowych dla współczesnej pedagogiki pojęć ogólnych. W swoich badaniach ukazuję nie tylko jego genezę i znaczenie etymologiczne, ale także związek samowychowania z takimi pojęciami, jak: doskonalenie siebie, asceza, kształcenie siebie, kształtowanie woli i charakteru, samokształcenie, panowanie nad sobą, wychowanie właściwe, kierowanie własnym rozwojem, samorozwój, samosterowanie, samostanowienie, samorealizacja itp. Wiele jest szkół filozoficzno-religijnych, które podkreślały ważność i prymat skierowania przez człowieka uwagi na własne „Ja” czy na doskonalenie własnej psychiki. Przybliżam tu jedynie te koncepcje samowychowania, które stały się niewyczerpanym źródłem dla współczesnej psychologii i pedagogiki, w tym także nurty, które wywodzą się z filozofii hinduskiej i chrześcijańskiej. Zwracam przy tym uwagę na różne praktyki pracy człowieka nad sobą, w tym na dwa przeciwstawne sobie stanowiska teoretyczne, z których jedno traktuje samowychowanie jako perfectio prima, gdy dążenie do doskonałości jest wyłącznym motywem postępowania jednostki i celem samym w sobie, drugie zaś jako perfectio secunda, gdzie zasadniczym dla samowychowania jest wyjście z samego siebie, osiąganie doskonałości niejako per accidens.en_US
dc.language.isoplen_US
dc.publisherUniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy ; Instytut Pedagogikien_US
dc.titleSamowychowanie jako odrodzenie moralneen_US
dc.title.alternativeSelf-education as a moral rebirthen_US
dc.typeArticleen_US


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord