Edukacyjne implikacje konfliktu życia i śmierci w przestrzeniach międzykulturowych

Abstract

„Obcy” jako podstawowa kategoria pojęciowa w pedagogice międzykulturowej jest bardzo pojemna. Jej ujęcie w kontekście konfliktu staje się szczególnie interesujące, gdy wyzwania edukacyjne balansują na granicy tabu, dobrego smaku, czy naruszania wartości. Tak jest niewątpliwie w przypadku międzykulturowego kontekstu tanatologii i tanatopedagogiki, których wątki stanowią inspirację m.in. środowisk, w których powstają i są realizowane koncepcje edukacji adresowane do osób uczestniczących (bezpośrednio lub jako zewnętrzni obserwatorzy) w procesach cierpienia, choroby i umierania. Pozorne wykluczanie się życia i śmierci, zaangażowanie w dyskusję o nich nie tylko osób u schyłku istnienia, lecz także dzieci jest wyjątkowym wyzwaniem edukacyjnym.