Przegląd Pedagogiczny, 2017, Numer 2https://repozytorium.ukw.edu.pl///handle/item/55182024-03-29T14:35:45Z2024-03-29T14:35:45ZEgzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebieGara, Jarosławhttps://repozytorium.ukw.edu.pl///handle/item/55322018-08-28T10:46:10Z2017-01-01T00:00:00ZEgzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebie
Gara, Jarosław
Problem progresji i autokreacji człowieka w sposób ścisły związany jest z przedmiotem zainteresowania
szeroko rozumianej filozofii człowieka, jak i filozofii wychowania. Pytania i rozstrzygnięcia filozofii człowieka
przekładają się tu wprost na pytania i rozstrzygnięcia filozofii wychowania. Autorska konceptualizacja
tytułowego zagadnienia oparta jest na wyeksponowaniu takich momentów egzystencjalnego doświadczenia
człowieka, jak: konieczność, autentyczność, paradoksalność, uobecniający ślad, czy tragizm. Problematyzacji
poddane zostały również aporetyczne wymiary progresji i autokreacji człowieka: 1. aktualność versus potencjalność
bycia, 2. immanencja versus transcendencja bycia, 3. realność versus idealność bycia, 4. nieuchwytność
versus samoobiektywizacja bycia, 5. nieautonomiczność versus autonomiczność bycia.
The problem of human progression and self-creation is closely related to the interest in the broadly understood
human philosophy as well as the philosophy of education. The questions and decisions of human philosophy
translate directly into the questions and the resolutions of the philosophy of education. The author’s conceptualization
of the title issue is based on exposing such moments of existential human experience as necessity,
authenticity, paradoxality, presence trace or tragedy. The aporetic dimensions of progression and self-creation
have also been subjected to problematisation: 1. Topicality versus potentiality of being, 2. immanence versus
transcendence of being, 3. reality versus the ideal of being, 4. elusiveness versus self-objectification of being,
5. non-autonomy versus autonomy of being.
2017-01-01T00:00:00ZPonowoczesność jako posthumanistyczna kondycja społeczno-kulturowa: perspektywa pedagogiczno-socjologicznaLipowicz, Markushttps://repozytorium.ukw.edu.pl///handle/item/55312018-08-28T10:42:51Z2017-01-01T00:00:00ZPonowoczesność jako posthumanistyczna kondycja społeczno-kulturowa: perspektywa pedagogiczno-socjologiczna
Lipowicz, Markus
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ponowoczesności jako rzeczywistej kondycji społeczno-
-kulturowej. Z perspektywy pedagogicznej najbardziej podstawową cechą tej kondycji jest osłabienie idei
człowieczeństwa, co sprawia, że adaptacyjno-emancypacyjny paradygmat edukacji utracił swoją dawną
legitymizację antropologiczną. Z tego powodu podstawowe zasady uspołecznienia, wychowania i edukacji
stały się w ponowoczesności „grą” znaków i sensów nastawionych na samorealizację i autokreację indywidualną.
W konsekwencji uformowały się nowe sposoby pojmowania życia zarówno indywidualnego, jak
i wspólnotowego. Te strukturalne zmiany stosunków społecznych będę w ostatniej części artykułu odnosił do
pewnych wątków post- i transhumanizmu. Docelowo zechcę pokazać, iż ponowoczesność w pełni realizuje
się w posthumanistycznej rekonfiguracji rzeczywistości społeczno-kulturowej, w której edukacja zmierza do
pojednania ludzi z bytami nie-ludzkimi.
The aim of the article is to portray postmodernity as an expression of socio-cultural condition. From a pedagogical
perspective the main feature of this condition is the weakening of the idea of humanity, which causes
the adaptive-emancipative paradigm of education to lose their legitimization. For this reason fundamental
principles of socialization, upbringing and education became in postmodernity a “game” of signs and meanings
focused on individual self-realization and auto-creation. As a consequence, new ways of understanding
the individual life and the community have emerged. These structural changes of social relations I will refer to
the selected motives of post- and transhumanism in the last part of the article. Ultimately, I will try to show
that postmodernity realizes itself fully within the posthumanistic reconfiguration of the socio-cultural reality,
in which education aims at reconciling mankind with non-human beings.
2017-01-01T00:00:00ZEdukacja jako nośnik doświadczenia pedagogicznego w kontekście kreacji podmiotu pedagogicznego. Próba ustanowienia postpedagogikiDembiński, Mariuszhttps://repozytorium.ukw.edu.pl///handle/item/55302018-08-28T10:38:29Z2017-01-01T00:00:00ZEdukacja jako nośnik doświadczenia pedagogicznego w kontekście kreacji podmiotu pedagogicznego. Próba ustanowienia postpedagogiki
Dembiński, Mariusz
Celem tego artykułu jest próba opisania istoczenia się pedagogicznego podmiotu na podstawie doświadczenia
pedagogicznego. Podstawowe zasady pedagogicznego myślenia i działania stają się siłą motywacyjną
przetwarzającą informacje systemu edukacyjnego w edukacyjne działanie, które jako nośnik wychowania
i kształcenia umożliwiają jaźni wejście z nimi w relacje. W ten sposób kreacja tej relacji okazuje się źródłem
istnienia podmiotu pedagogicznego i jego mocy sprawczej. Samo użycie kluczowych pojęć pedagogiki dla
kreacji pedagogicznego podmiotu w swojej ucieleśnionej formie i sposób traktowania podmiotu jest, przy tej
okazji, próbą ustanowienia postpedagogiki.
The aim of this article is to try to develop the emergence of educational entity, based on teaching experience.
Constituent principles of pedagogical thinking and action become the motivating force processing information
of the educational system in the educational activity. They become carrier of education and training, enabling
the self entry with them in relationships. Same way, the creation of this relationship turns out to be the
source of the existence of the entity pedagogical and its causative power. The mere use of the key concepts
of pedagogy for the creation of educational entity in its embodied form, and the way treatment of the subject
is, on this occasion, attempt to establish postpedagogy.
2017-01-01T00:00:00ZUczenie się badawczych kompetencji informacyjnych. Przegląd literaturyRozkosz, Ewahttps://repozytorium.ukw.edu.pl///handle/item/55292018-08-28T10:34:02Z2017-01-01T00:00:00ZUczenie się badawczych kompetencji informacyjnych. Przegląd literatury
Rozkosz, Ewa
Artykuł prezentuje przegląd literatury na temat badawczych kompetencji informacyjnych. Celem przeglądu
jest ustalenie i uporządkowanie stanu wiedzy na temat tych kompetencji i ich uczenia się, w tym usystematyzowanie
stosowanej terminologii w najważniejszych pracach z literatury przedmiotu. Wyniki przeglądu
zostały zaprezentowane w odniesieniu do trzech perspektyw badawczych: (1) generycznej, (2) społeczno-
-kulturowej oraz (3) transformatywnej. Dokonany przegląd umożliwił wskazanie perspektywy społeczno-
-kulturowej jako dominującej w tekstach na temat uczenia się badawczych kompetencji informacyjnych.
W tej perspektywie proces uczenia się jest zawsze związany z uczestnictwem w praktykach społecznych,
w szczególności praktykach badawczych.
The paper presents literature review of research on information literacy. The aim of the review is to determine
a state of knowledge of the information literacy and information literacy learning, and to organize
terminology used in the main papers on this topic. Results of the review were presented in the scope of
three theoretical perspectives: (1) generic, (2) socio-cultural, and (3) transformative. The review enabled
to indicate the socio-cultural perspective as a dominating one in papers on research information literacy. In
this perspective, the process of learning is always related to practicing the information literacy, especially in
the area of research.
2017-01-01T00:00:00Z